Bu kuşun ingilizce adı; Oystercatcher.  Gerçi diyetinde yumuşakçalar, karından bacaklılar ve kıllı solucanlar da var ama kabuklular, özellikle midyeler önemli bir yer tutuyor.  İlginç olan şu; poyrazkuşları yaz sonu kışlama bölgelerine geldiklerinde, alanda kış boyu tüketeceklerinden çok daha fazla midyeye gereksinim duyacaklardır, yani ekolojik gereksinimin (ER) fizyolojik gereksinimden (PR) çok daha büyük olması, gerekecektir, neredeyse 6-8 katı.  Peki, neden?  Bunun birden fazla sebebi olduğu söyleniyor, birincisi özellikle gel-git dönemi boyunca midye kabuklarının çok daha kalın ve sıkı olması nedeniyle, poyrazkuşlarının gagalarına zarar vermeden ancak çekiçleyebilecekleri kadar midyeyi, yani toplam midye biyokütlesinin sadece bir bölümünü tüketebilmesidir.  Ayrıca bu kuşlar kışın midye büyüklükleri arasında tercih yaparak, irilere yönelmektedir.  İkincisi, baskın bireyler diğerlerinden midye çalmaktadır.  Üçüncüsü ise, sayısal yoğunluktan ziyade midyelerin et içeriği çok önemli olduğundan ve söz konusu içeriğin Eylül-Mart arasında oldukça azalmasından ötürü kışlama dönemi sonuna kadar yetecek miktarda midye biyokütlesinin var olması gerekmektedir. Tüm bu nedenlerden ötürü, her ayın sonunda bir sonraki aya devrolacak bir artık biyokütle varolacaktır.  ER/PR oranı ise ekolojik çarpan (EM) olarak adlandırılmaktadır.  Poyrazkuşlarında yüksek EM değerini şimdilik bu gerekçeler açıklamaktadır.  Elbette, midyeleri sadece poyrazkuşları yemiyor, bizler de tüketiyoruz ve bizler için midyeleri toplayanlar var.  Araştırma, esas olarak şu soruyu dert ediyor; poyrazkuşlarını etkilemeden ve midye toplayıcılarını da ekonomik zora sokmadan midye hasatı nasıl arttırılabilir?  Sorunun çözüm anahtarı, tahmin edebileceğiniz gibi, poyrazkuşlarındaki yüksek EM değerleri

Kaynak: Goss-Custard JD, Bowgen KM and Stillman (2019)  Increasing the harvest for mussels Mytilus edulis without harming oystercatchers Haematopus ostralegus, MARINE ECOLOGY PROGRESS SERIES, Vol. 612: 101–110, 2019). https://doi.org/10.3354/meps12875