Sezai Göksu

hikayesi...

Mehmet Salih Bilal (kuş fotoğrafçısı), 31 Ekim 2020 tarihinde 17.00 civarlarında Alaçatı Sulak Alanı içerisinde bulunan tarla içi toprak yollardan birisinde bir gün önce yağan yağmur nedeniyle oluşan bir su birikintisi kenarında su içmekte olan bir kuşun fotoğrafını çekiyor ve tanımadığı için Merlin adlı kuş tanımlama uygulamasına soruyor ve boz alamecek olduğunu öğreniyor. Tek birey olan bu kuşun fotoğrafını bana whatsapp üzerinden yolluyor, ben tanımlamayı doğru bulduğumu bildiriyorum ve ertesi günü bütün alanı tarıyorum ancak göremiyorum. Aradan bir ay geçiyor, Salih bey 1 Aralık 2020 tarihinde yine bir akşam üzeri kuşu yine aynı bölgede bu sefer bir ağaçta gördüğünü bana telefon ederek bildiriyor. Ben o gün meşgul olduğum için gidip bakamadım, ancak ertesi gün 2 Aralık 2020 tarihinde sabah saat 09.00'da sudan uzak olan tarlalardan birinin kenarında bulunan bir manolya ağacının dallarında bir çift boz alameceği görüp fotoğraflayabildim. Boz alamecekler, küçük iskete ve keten kuşları ile birlikte hareket ediyorlardı, genellikle ağaç üzerinde oluyorlar zaman zaman sürülmüş boş tarlalara birlikte iniş yapıyorlar ve kısa bir süre sonra tekrar ağaca geliyorlardı, sese duyarlı değillerdi, çift genelde birlikte tünüyor, erkek zaman zaman ayrılıyordu, bir başka dala. Takip eden günler içerisinde çok sayıda kuş fotoğrafçısı arkadaşım da aynı çifti aynı ağaçta fotoğrafladı ancak İzmir'e dönmek zorunda olduğum için kuşun takibini yapamadım, işte hikayesi bu kadar, ancak eklemeliyim, bu kayıt türün fotoğraflı en batı kaydı oldu.